Discografie

in de Suite. Het Vijfde Brandenburgse Concerto werd gecomponeerd toen Bach in Köthen woonde en kan worden beschouwd als het eerste klavierconcert dat ooit werd geschreven. De andere twee werken, daarentegen dateren uit de laatste jaren van Bach in Leipzig. In deze werken benut de componist alle compositorische mogelijkheden die hij tijdens zijn leven had verworven; de zeer persoonlijke combinatie van contrapuntische kunst en grote expressiviteit is een voorbode van de composities aan het einde van zijn leven. Dit tiende album van Les Muffatti met Ramée markeert tevens het twintigjarig bestaan van het label, waarvan het ensemble sinds de oprichting een van de toonaangevende artiesten is.

er als leerling en leraar en stichtten er aldus een heuse stijl, de Napolitaanse School. Porpora en Hasse zijn de grootste vertegenwoordigers hiervan en beiden vestigden zich in Venetië alvorens internationale faam te verwerven. Hun muziekstijl, sterk beïnvloed door de opera, is ook aanwezig in hun religieuze composities en weerspiegelt de Italiaanse smaak van die tijd. Les Muffatti en contratenor Clint van der Linde bieden werken met een ongewone expressieve kracht, waaronder Hasse's Hostes Averni en Porpora's Nisi Dominus in hun wereldpremière.

composed six cantatas which assign a prominent solo role to the organ. Most of these are reworkings of movements of lost violin and oboe concertos written in Bach’s time at Weimar and Köthen. Why Bach wrote such a number of obbligato organ cantatas in such a short period remains unknown. One possible explanation may lie in Dresden, where Bach had given a concert on the new Silbermann organ in the Sophienkirche in 1725. Some scholars think that, in addition to other organ works, he also performed organ concertos, or at least a few earlier versions of the sinfonias, with obbligato organ and strings in order to show off the organ. From the cantatas mentioned above, along with the related violin and harpsichord concertos, it is perfectly possible to reconstruct a number of three-movement organ concertos of this type. By using this method, we hope to bring some of the music which Bach may have performed in Dresden in 1725 back to life on this CD.

En het was op die manier dat de 26-jaar jonge sopraan uit Parma erin slaagde om op 12 januari 1723 tijdens de première van Händels opera Ottone het Londense operapubliek in één avond voorgoed voor zich te winnen. Toen we over het ontwikkelen van een programma met Hasnaa Bennani begonnen na te denken, viel het ons op in hoeverre de beschrijving van de stem van Cuzzoni overeenkomt met de vocale kwaliteiten van Hasnaa. Beide zangeressen delen dezelfde warmte, intensiteit en juistheid.

extreme technical intricacy of the violin part the collection royally surpasses the three previous books. The music of the Fourth Bookis very emotional, showing a pronounced expressive subjectivity, almost in a Romantic sense, incorporating surprising twists in the melodic line, sudden modulations and broken cadences. The mood in the slow movements seems on occasion nearly impenetrable and anticipates at times the expressive ambiance of nineteenth-century repertoire. This style of writing might be rooted in Leclair's character, which was described by his contemporaries as difficult, reserved, evasive of companionship and almost misanthropic. The compositions testify to a superior level of musicianship and lead one to believe that Leclair worked on them in several stages: between the first announcement of the Fourth Book in the Mercure de France and the actual publication of the pieces six years passed, during which Leclair lived in Amsterdam and The Hague. In this period, he had frequent contact with the Italian violinist Pietro Locatelli and certainly took advantage of the breathtaking technique of this virtuoso. The French style, which so evidently dominated the First Book of Sonatas, is completely dissolved in the Italianate writing of this compilation, even in the dance movements. Like no other composer, Leclair imposed the Italian style in France. He was the first to blend the great art of the Italian violin virtuosi (with models such as Corelli's sonatas or Vivaldi's concertos) with the French tradition. Despite strong opposition from aesthetic purists such as Hubert Le Blanc (Défense de la basse de viole), he revolutionized French musical tastes with his distinctive approach and laid the foundations for the French violin school, represented and developed by musicians such as Guillemain, Mondonville, Gaviniès, Rode and Kreutzer in the course of the eighteenth century.

pour hautbois ainsi que des concertos et ouvertures pour cordes. Notre sélection a également été influencée par les dires du musicographe anglais Charles Burney, qui écrivait en 1789 que les compositions de Sammartini étaient « pleines d'art, d'originalité et de feu ». L'« art » de Sammartini réside principalement dans son extraordinaire talent de manier tous les styles musicaux en usage à cette époque en Europe. Son « originalité » est illustrée par la manière dont ces différents styles sont combinés librement entre eux, parfois même à l'intérieur d'une seule œuvre. Mais elle est aussi renforcée par son culot de les traiter soit avec des tournures harmoniques osées et à la fois très expressives, soit avec des formules toutes faites. Son originalité n'a pas immédiatement plu au public londonien ; il est clair qu'il était tellement en avance sur son temps que même en 1776 Hawkins pensait encore devoir le défendre en ces mots : « Les mérites de Sammartini en tant que compositeur de musique en plusieurs parties étaient sans aucun doute très grands. Il disposait d'une inventivité productive et se servait d'un style qui était moins réprimé par les règles que celui de ses prédecesseurs, et qui par conséquent offrait plus de place à la fantaisie. Ceux qui attribuaient son infraction aux règles connues et établies à un manque d'érudition musicale se trompent sur toute la ligne ; il était très à cheval sur les principes d'harmonie ; et ses caractéristiques uniques peuvent, pourquoi pas, uniquement être attribuées à cette audace et à cet entêtement qui sont toujours les signes du génie ».  

Luisterfragment

• Spiritoso :
• Allegro Assai :

undeniably one of the most successful and influential composers of the Italian mid-Baroque period, his fame with audiences today is no longer what it once was. So far, none of his operas and only one of his oratorios have been recorded. We hope that the present recording of Bononcini's most successful oratorio will awaken some curiosity about the many other masterpieces of a composer who has, unfortunately and undeservedly, dwelled too long in the shadows.

Luisterfragment

• :

orkestrepertoire en illustreert daarbij alle vormen die de componist ter zijner beschikking had: concerto's, suites, sonates voor een ensemble met of zonder blazers en met of zonder solisten. Al deze verbazingwekkend mooie muziekwerken werden recent herontdekt in de bibliotheken van Rostock en Dresden door dirigent Peter Van Heyghen, die op basis van de manuscripten ook meteen een minutieuze werkeditie verzorgde.

Luisterfragment

• Allemande :

voor het grote publiek vooralsnog in de schaduw staan van echt "grote" tijdgenoten als Jean-Baptiste Lully, Arcangelo Corelli of Heinrich Ignaz Franz von Biber, om er maar drie te noemen met wie Muffat zelf in contact is geweest. Misschien is dit te wijten aan het feit dat van Muffat maar relatief weinig en dan nog vrijwel uitsluitend instrumentale muziek bewaard bleef. Zijn oeuvre en de bijhorende uitvoeringspraktijk(en) vormen als het ware een brug tussen tenminste drie verschillende stijlen en tradities. Dat dit echter geen toeval was, maar in tegendeel het belangrijkste programmapunt uitmaakte van Muffats persoonlijke esthetische doelstellingen, dat hij één van de eersten was om dergelijke doelstellingen zo expliciet en herhaaldelijk te formuleren, én dat hij er bovendien zo meesterlijk in geslaagd is ze ook te verwezenlijken, vormt nu precies de reden waarom hij misschien juist wél in het rijtje der groten hoort.

Luisterfragment

• Armonico Tributo :